این مطالعه به مدلسازی انتشار آمونیاک مایع پتروشیمی در یک شرکت پتروشیمی در عسلویه می پردازد. شرکت منتخب یکی از بزرگترین و مهم ترین شرکت های ایران با سابقه حوادث متعدد نشتی و نتایج موجود از مطالعه HAZOP (خطر و عملکرد) می باشد.
در این مطالعه، گروهی از کارشناسان از نتایج مطالعه HAZOP برای تعیین احتمال و شدت پیامدهای هر سناریو استفاده کردند و سناریوها را با استفاده از ماتریس رتبه بندی ریسک 5×5 درجه بندی کردند. در نهایت بدترین سناریوها (با حداکثر تعداد ریسک) برای مدلسازی انتخاب شدند.
در این شرکت آمونیاک به صورت مایع در یک مخزن 60000 گالنی ذخیره می شود. این حادثه در 8 اوت 2012 در ساعت 5:30 صبح رخ داد. شبیه سازی ALOHA به 1 ساعت پس از شروع نشت محدود شد.
مخزن به ارتفاع 100 درجه عمودی بود. سوراخ به شکل مستطیل بود. طول و عرض آن به ترتیب 13 و 0.4 اینچ بود. حدود 80 درصد مخزن پر بود.
نشتی 2 متر بالاتر از کف مخزن بود. بر اساس داده های سالانه گل وزش باد منطقه که توسط سازمان هواشناسی کشور در سال 1391 ارائه شده است، باد به سمت جنوب غربی با سرعت 15 مایل در ساعت می وزد.
دمای هوا 38 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 47 درصد بود. آسمان نیمه ابری بود. در اطراف منبع هیچ جنگل یا مناطق شهری وجود نداشت. کلاس پایداری D بود و وارونگی وجود نداشت. سطوح مختلف AEGL به شرح زیر بود:
AEGL-3 غلظت یک ماده شیمیایی در هوا بر حسب ppm یا mg/m3 است که به طور بالقوه برای افراد کشنده است.
AEGL-2 غلظت یک ماده شیمیایی در هوا بر حسب ppm یا mg/m3 است که باعث اثرات نامطلوب دائمی غیرقابل برگشتی بر روی افراد می شود.
AEGL-1 غلظت یک ماده شیمیایی در هوا بر حسب ppm یا mg/m3 است که باعث درد و سوزش در افراد می شود. با این حال، پیامدها ناتوان کننده نیستند، بلکه گذرا پس از پایان مواجهه هستند.
