پسته همراه با بادام، محبوب ترین آجیل برای مصرف انسان بود و تنها دو آجیل ذکر شده در کتاب مقدس است. آشوری ها نیز از پسته به عنوان دارو، داروی مقوی جنسی و پادزهر استفاده می کردند.
پسته اکبری آب خندان اواخر قرن اول بعد از میلاد از سوریه در دوران رومیان به ایتالیا آمد. از آن به عنوان “آجیل سوریه” یاد می شد و قیمت آن گزاف بود.
پسته از ایتالیا به نواحی مدیترانه ای جنوب اروپا و شمال آفریقا گسترش یافت. پسته توسط بازرگانان آمریکایی در دهه 1880 عمدتاً برای شهروندان ایالات متحده (ایالات متحده) با منشاء خاورمیانه وارد شد.
حدود 50 سال بعد، و تا به امروز، پسته به یک میان وعده محبوب تبدیل شده است. امروزه، ایالات متحده پیشروترین تولیدکننده پسته در جهان است که در سال 2020 تقریباً 47 درصد از تولید جهانی را به خود اختصاص داده است و پس از آن ترکیه (30 درصد) و ایران (19 درصد) قرار دارند.
تولید تجاری پسته ایالات متحده تقریباً به طور انحصاری (99٪) در کالیفرنیا انجام می شود و مقداری تولید در آریزونا و نیومکزیکو انجام می شود.
درختان پسته در باغات کاشته می شوند و تقریباً 7 تا 10 سال طول می کشد تا به تولید قابل توجهی برسند. آنها “باربری متناوب” هستند، به این معنی که یک درخت کامل بین یک سال تولید بالا و به دنبال یک سال کم تولید به تناوب تغییر می کند.
اوج تولید در حدود 15 سال به دست می آید و با مدیریت مناسب می توان برای دهه های بعدی حفظ کرد. انتظار می رود باغ های پسته کالیفرنیا 70 تا 100 سال عمر کنند. ارتفاع درختان به 10 متر می رسد اما معمولاً در ارتفاع 7 متری نگهداری می شوند.
