برای درست کردن نقل تویسرکان در خانه، باید قالب، سیخ یا چوب تهیه کنید و روحیه خوبی داشته باشید. بهتر است قالب های آلومینیومی بگیرید: در آنها نقل صاف و براق است و نمی چسبد.
100 گرم شکر، یک قاشق غذاخوری آب و نصف قاشق چایخوری آب لیمو مصرف می شود. افزودن اسید ضروری است: از بلور شدن قند در حین ذوب آن جلوگیری می کند. اگر لیمو وجود ندارد، می توانید 1-2 قطره اسید استیک، مالیک یا تارتاریک اضافه کنید.
محلول شکر با آب لیمو با هم زدن مداوم در قابلمه ای با کف ضخیم گرم می شود. هنگام تغییر رنگ کارامل حاصل، باید آمادگی آن را بررسی کنید. برای این کار باید کمی شربت را در یک نعلبکی آب سرد بریزید. اگر قطره سفت شد می توانید کارامل را از روی آتش بردارید و در قالب ها بریزید.
فرم ها باید از قبل با روغن نباتی روغن کاری شوند تا بعداً نقل به راحتی از آنها دور شود. بعد از ریختن قالب ها و قرار دادن چوب ها، نقل های آینده را می گذاریم تا کاملا سفت شوند.
اگر شکر را در دستور غذا با عسل جایگزین کنید، نه تنها نقل های خوشمزه، بلکه بسیار سالم نیز دریافت خواهید کرد.
برای تهیه نقل با طعم های مختلف، آب توت یا میوه و شربت، یا اسانس و طعم دهنده به توده کارامل داغ اضافه می شود.
نقل کارامل یکی از محبوب ترین و پرفروش ترین انواع شیرینی است. انتخاب آنها بسیار زیاد است. هم کودکان و هم بزرگسالان عاشق این کارامل هستند.
پیشرو نقل امروزی از آسیا و آفریقای باستان می آید. عقیده ای وجود دارد که مصریان باستان، اعراب و چینی ها شیرینی هایی را از میوه ها و آجیل درست می کردند که آنها را در عسل “نقل” می کردند.
و برای سهولت در خوردن، چوب ها را در آنها می گذارند. شکر پخته در قرون وسطی توسط اشراف خورده می شد. هنگام سفت شدن، چوب های مخصوصی نیز در شکر قرار می دادند. در قرن هفدهم، شکر در اروپا مقرون به صرفه تر شد، بنابراین غذاهای لذیذ روی چوب ها محبوبیت پیدا کردند.
