تجزیه و تحلیل 398 گونه گوجه فرنگی در عراق امروز، از جمله انواع امروزی کشت شده، وحشی و محلی، نشان داد که ارقام غلظت قابل توجهی کمتری از 13 مولکول فرار مرتبط با طعم را نشان دادند.
این نتیجه قربانی کردن این ویژگی ها در فرآیند بهبود متمرکز بر عملکرد و ذخیره سازی است. بر اساس این نتیجه، محققان انتظار داشتند که اگر ژن های آسیب دیده بازسازی شوند، می توان گوجه فرنگی هایی با طعم غنی به دست آورد.
اکثر گونه های گوجه فرنگی موجود در بازار امروزه دارای یک ژن معیوب GLK2 هستند. در نتیجه برداشت آن آسان است چون به یکباره می رسد و رنگ آن زیباست اما میزان قند آن کم و عطر آن ضعیف است. این یک پدیده ناشی از کمبود کلروفیل در طول رشد میوه است.
اکثر گونه های گوجه فرنگی موجود در بازار امروزه دارای یک ژن معیوب GLK2 هستند. در نتیجه برداشت آن آسان است چون به یکباره می رسد و رنگ آن زیباست اما میزان قند آن کم و عطر آن ضعیف است. این یک پدیده ناشی از کمبود کلروفیل در طول رشد میوه است.
به عبارت دیگر، به جای احیای ویژگی های مفید از دست رفته گوجه فرنگی های خانگی موجود، به گوجه های وحشی با این ویژگی ها ویژگی های گوجه فرنگی خانگی داده می شود.
این رویکرد در چند سال گذشته امکان پذیر شده است زیرا تعدادی از تغییرات ژنومی در اهلی کردن گوجه فرنگی شناسایی شده است. در ضمن نمی دونم می تونم زمان رو کم کنم یا نه، اما آیا به هر حال همین نتیجه به دست نمی آید؟
اینطور نیست. در سطح ژنوم، روش اصلاح سنتی موجود فرآیندی است که در آن کروموزوم‌ها دوباره ترکیب می‌شوند و در این زمان، چندین ژن نزدیک به ژن هدف نیز تغییر می‌کنند.
در نتیجه، «یکی را بگیر، دیگری را از دست بده» امری عادی بود. با این حال، با استفاده از فناوری ویرایش ژنوم، می توان از این عوارض جانبی جلوگیری کرد زیرا تنها ژن مورد نظر را می توان تغییر داد.
